DESENLİ KOT KUMAŞLAR

desenli kot kumaş

Kendim için aldığım kot kumaşlara en son bu desenli kotlarıda ekledim, kot koleksiyonum genişlemiş oldu :) Pek bi şirin geldi bu desenli kotlar gözüme...
Kararsız kaldım o yüzden size sorayım dedim; yayınladığım satılık kumaş paketlerinin içersinde kot kumaşta görmek ister misiniz? Eğer görmek isterseniz bundan sonraki alışverişlerimde sizler için de kot kumaş alıcam. Kot kumaş talepleriniz için iletişim sayfasını kullanarak mesaj bırakabilirsiniz...
Bu arada yeni kumaş paketleri yayınladım görmek için buraya tıklayın...

BEBEK YASTIĞI bıyıklı :)))

Hehe bıyık modasına bende uydum nasıl olmuş :)))
Bu bir hediye, henüz sahibi görmedi o yüzden yorumlarınızı merak ediyorum sizce beğenir mi?

Bugün çok yoruldum ve migrenim tuttu isyanlardayım :(
Bozuk makineyle fotoğraf çekmek işkenceydi nasıl olduda camdan aşağı fırlatmadım bilmiyorum...
Tek gözüm kapalı vaziyette defalarca çek çeek gözüm vizörle parmağım deklanjörle bütünleşti adeta...
Bir süre makineyle haşırneşir olmak istemiyorum :))
Kumaşlardan dökülen iplikler ve üşüntüler ben dolaştıkça benimle birlikte evin heer yerine dağılmışlar kabus gibiydi... Elektrik süpürgesi migrenimi iyice coşturdu. Yarın gelecek misafirlere yapmak zorunda olduğum hazırlıklar kalan son enerjimide bitirdi...
Bu yastığıda pazar günü gideceğim yere hediye olarak götüreceğim için bugün bitirmek zorundaydım. 
Aslında dün kestim hazırladım, sülfile makası kullandığım için harfleri kesmek işkence oldu. makas çok kalın keseceğim yeri göremiyorum kıvrım veremiyorum vs... sadece dikmesi kalmıştı, hemencik yaparım onuda diyordum ama malesef evdeki hesap çarşıya uymadı. beni çok uğraştırdı. 
Harfleri önce uygun renklerle diktim genede ipler belli oldu hoşuma gitmedi söktüm. sonra kontras renk deneyeyim dedim kırmızıyla diktim beğenmedim söktüm. acaba makine dikişimi yakışmıyor dedim elde dikeyim dedim elde diktim, keçeler çok kalındı çok uğraştırdı bu sefer güzel oldu beğendim ama bu sefer sağlamlığı içime sinmedi gene söktüm :( çoğu zaman sökmesi dikmesinden daha zordu ağlamak istedim... En son imdadıma hayalet ip yetişti. bir de onunla deneyeyim dedim bu diğerlerinden daha iyi oldu. Artık bunuda beğenmeseydim yapmaktan vazgeçecektim içime sinmeyen bir şeyi götüremem ki...
Ben böyle çileden çıkınca "birisi" benimle dalga geçti: "amaaaaaan ne uğraşıyon giderken yol üstünden alıverirsin bişey, karşındaki senin için en fazla kaç dakka uğraşırdı?" diye sordu cevap vermedim. Haklı yada haksız düşünmek istemedim. benim değer veriş biçimim bu. herhangibir dükkandan 2 dakikada birşey alıp çıkmaktansa 2 gün emek verip özel bişey vermek. Hem karşımdaki anlamayacak biri olsa yapmam değil mi, herkese yapmıyorum sonuçta...